1- نقطه فوکوس بر روی سطح متریال
این روش که به اختصار فاصله کانونی 0 نامیده می شود نقطه فوکوس نزدیک به سطح متریال است. به این ترتیب صافی سطح بالایی و پایینی متریال متفاوت است.سطح بالای برش صاف تر و سطح پایینی ناهموارتر است.
شما باید از این حالت با توجه به نیازهای فرآیند سطوح بالایی و پایینی از پارامتر مشخصی استفاده کنید.
۲- نقطه فوکوس در داخل متریال
این روش فاصله کانونی مثبت نام دارد . هنگامی که متریال از جنس استنلس استیل یا آلومینیوم است، باید فوکوس را در داخل متریال قرار دهید.
از آنجایی که سطح برش از سطح متریال دور است، عرض لبه برش بزرگتر از نقطه فوکوس روی سطح متریال است. به یاد داشته باشید گاز برش در این روش باید قوی تر باشدو دما باید به اندازه کافی باشد. در این حالت زمان سوراخ شدن برش بیشتر است.
۳- نقطه فوکوس روی متریال
این روش را فاصله کانونی منفی نیز می نامیم. زیرا نقطه برش نه روی سطح و نه در داخل متریال است ، بلکه بالاتر از متریال برش است.
این روش برای برش متریال ضخیم استفاده می شود زیرا صفحه ضخیم به عرض برش زیادی نیاز دارد ، در غیر این صورت اکسیژن کافی نبوده و منجر به کاهش دمای برش می‌شود. با این حال ، سطح برش در این روش ناهموار است و برای برش دقیق عملی نیست.
دیدگاه خود را بنویسید