برش لیزری یک فرآیند صنعتی استاندارد برای برش ورق فلز است. این فرآیند به حذف مواد ذوب شده با کمک یک گاز کمکی تحت فشار انجام می شود. در میان متغیرهای اصلی کنترل کننده فرآیند، نوع گاز کمکی یک عامل اساسی است. این گاز معمولاً با در نظر گرفتن مواد مورد پردازش و کیفیت برش مورد نیاز انتخاب می شود. در حالی که اثر استفاده از گازهای کمکی مختلف در برش فولادها کاملاً مطالعه شده است، تأثیر نوع گاز کمکی در طول برش لیزری آلیاژهای آلومینیوم به خوبی مطالعه نشده است.
با توجه به اینکه فولادها مواد اصلی برش لیزری هستند، تأثیر نوع گاز کمکی بر برش این مواد به طور گسترده مورد مطالعه قرار گرفته است. گاز اکسیژن بیشتر برای برش فولادهای کربنی استفاده می شود. با این حال، و باعث ایجاد لبه های اکسید شده می شود.
اما نیتروژن برای برش فولادهای ضد زنگ ( استیل ) و آلومینیوم ، در مواقعی که نیاز به لبه هایی با کیفیت بالا باشد، استفاده می شود.
با تکیه بر برش لیزر و استفاده از گاز نیتروژن می توان کیفیت نهایی برش را ارتقا داد .
برش متریال غیر آهنی، به ویژه فولاد ضد زنگ ( استیل) و آلومینیوم، همیشه یک چالش برش بوده است. به دلیل دقت و قیمت تولید، متداول ترین فناوری های مورد استفاده برای برش این مواد ها برش لیزر ، واتر جت و پلاسما می باشند.
دیدگاه خود را بنویسید