برش لیزری یک پیشرفت فوق العاده مفید که از نیم قرن گذشته به شمار می آید . برش لیزری که گرمای شدید را در پرتو بسیار باریک پخش می کند، به سازندگان و جوشکاران اجازه می دهد تا قطعات سفارشی خود را با نهایت دقت برش دهند.
البته، مانند همه فن‌آوری‌ها، برش لیزری نیز در حال توسعه بوده است . در کنار این توسعه موانع و محدودیت هایی نیز وجود داشته که یکی از آنها برش لیزر فولاد ضخیم می باشد. این محدودیت‌ها عمدتاً در عواملی مانند متریال قابل برش و قدرت برش لیزر خود را نمایان میکنند .

کاربرد برش لیزر در صنایع مختلف

لیزر چه فلزاتی را می تواند برش دهد؟

لیزرها می توانند بسیاری از متریال ها را برش دهند ولی معمولاً روی چند نوع فلز خاص استفاده می شوند - به ویژه فولاد (آهن)، فولاد ضد زنگ (استیل) ، آلیاژهای فولادی و آلومینیوم.

  • فولاد کربنی: فولاد مخلوطی از آهن و کربن است. فولاد کربنی فولادی با مقدار کربن بالا است.
  • فولاد ملایم: فولاد ملایم غلظت کربن کمی در مقایسه با فولاد کربنی دارد
  • فولاد ضد زنگ: فولاد ضد زنگ مقادیر کمی کروم را برای ایجاد مقاومت در برابر خوردگی اضافه می کند.
  • سایر آلیاژهای فولادی: فولاد آلیاژی برای تقویت آن با یک یا چند عنصر دیگر پیوند می خورد.
  • آلومینیوم: مواد آلومینیومی به دلیل سبکتر بودن نسبت به فولاد مفید هستند.

علاوه بر این فلزات، می توان از لیزر برای برش بسیاری از مواد غیرفلزی از چوب گرفته تا پلاستیک و سرامیک استفاده کرد. با این حال، اغلب برای برش فلز، به ویژه موارد ذکر شده در بالا، استفاده می شود.



حداکثر ضخامتی که لیزر می تواند برش دهد چقدر است؟

به نظر سوال راحتی است ولی در عمل متغیرهای زیادی در نحوه برش لیزر از طریق یک قطعه فلز نقش دارند، بنابراین حداکثر ضخامت برش لیزر بستگی به لیزر خاص و مواد مورد استفاده دارد.

به منظور نامگذاری یک عدد خاص، می‌توانیم یک لیزر با وات بالا - 6000 وات - را با فلزی مانند فولاد ضد زنگ جفت کنیم. در این مورد، حداکثر ضخامت برش لیزری معمولاً حدود 6 سانتی متر خواهد بود.

اما این ضخامت متغیرهای خاص بستگی دارد. همان لیزر جفت شده با فولاد کربنی احتمالاً تنها می تواند تا 4 سانتی متر را تحمل کند، در حالی که یک لیزر 4000 واتی تنها می تواند به 2.5 سانتی متر از فولاد ضد زنگ ( استیل ) نفوذ کند.

حداکثر ضخامت برای مواد غیر فلزی مانند چوب و پلاستیک بسیار بالا می رود، زیرا چگالی و استحکام آنها بسیار کمتر از فولاد یا آلومینیوم است.